دوای درد مرا هیچ کس نمی فهمد

فقط بگو به طبیبان دعا کنند مرا

تو را نه عاشقانه

و نه عاقلانه و نه حتی عاجزانه

که تو را عادلانه در آغوش می کشم

عدل مگر نه آن است که هر چیزی سر جای خودش باشد؟

از تمامی بودنی ها تو یکی ازآن من باش ، که به غیر با تو بودن آرزوی ندارم .

تک تک آرزوی هایم را می سوزانم تا چشمکی باشد برای شب های بی ستاره ات .

عشق تو وسط قلبمه ، درست همینجا ، همین تو
یه بوسه بده واسه مریض میخوام ، آخه بوسه هات داره حکم دارو

کی به اندازه من دوستت داره / بی تو یک لحظه ای آروم نداره

بی تو که خواب توی چشماش نمیاد / اسمی جز اسم تو یادش نمیاد

دانی از زندگی چه میخواهم من تو باشم , تو پای تا سر تو
زنگی گر هزار باره بود بار دیگر تو , بار دیگر تو

تو رو دارم این همون خوشبختیه تو رو داشتن التیام سختیه
تو رو دارم بی نیازم از همه چه قشنگه دست تو تو دستم

در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی / من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی
خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری / در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی

جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند
مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند

کوچه های شهر ما ویران نمی ماند عزیز / کار و بار عشق بی سامان نمی ماند عزیز
یک نفر فردا زمین را نور باران می کند / «مهدی» ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز

بوسیدن قول ماندن نیست شروع با هم بودنه

درک و هم را فهمیدن و حس به هم رسیدنه .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: